Aşı Aşkı...

Günaydın dostlar…

İlkokul yıllarında aşı olmayı çok severdik. Sağlık ekiplerinin ne zaman okula gelip aşı yapacağı da bilinmediği için, sürekli aşı dedikodusu çıkardı. Aşı aşkımızın nedeni, ertesi günün tatil olmasıydı. Kocaman iğnelerle yapılan aşılar yumruk gibi kolunda sıkışıp kalırdı. Dokununca bile acırdı, hatta bazı öğrencilerin akşam ateşi çıkardı.

Düşünüyorum da, ne aşısı olduğumuzu bile bilmezdik. Geldikleri zaman “Ben aşı olmayacağım” deme şansımız da yoktu. Şimdiki gibi velilerden onay alma durumu da zaten hiç mümkün değildi.

Günümüzde de aşı ve tatil kavramları yan yana gidiyorlar ama bu seferki durum biraz farklı. Okullar aşı olduğumuz için değil, aşı olamadığımız için tatil.

Hepimizin bildiği gibi salgını sonlandırabilmek için çok yoğun aşı çalışmaları yapılıyor. Birçok firma yıllar sürecek çalışmaları birkaç ay içerisinde tamamlamaya çalışıyor. Muazzam bir süratle yol alıyorlar.

Süratle yol almaları çok güzel olsa da süratin felaket getirdiğini trafik kazalarında dünya lideri bir ülke olarak en iyi biz biliriz. Süratle hareket etmek zorunda olduğumuzu kabul etsek de, kazaları da unutmayalım.

Bugünün sürati yarının zincirleme kazalarına neden olursa ne yapacağız? Bugün ortaya çıkmayan bir yan etki bir iki yıl sonra insanları hasta etmeye veya öldürmeye başlarsa ne olacak? Binlerce kişi üzerinde denemeler yapılmış olsa da şu anda bunları söylemek için çok erken.

Aşı çalışmalarındaki gelişmeler hepimizi mutlu ediyor. Eski yıllardaki çalışmalara göre çok hızlı yol alıyoruz ama bu konudaki değerlendirmemizi de doğru yapmamız gerekiyor. En yakınımdaki dostlarımın bazıları da dâhil olmak üzere birçok insan aşı bulundu bu iş bitti havasına girdi.

Aşı hazır havası bir rahatlama getirdi. Dostlarım, size bir haberim var, ortalıkta aşı filan yok. Çok umut verici çalışmalar büyük bir süratle devam etse de şu ana kadar onay almış tek bir aşı yok. Amerikan Gıda ve İlaç Dairesi (FDA) henüz hiçbir aşıya onay vermiş değil.

Dostlar, dünyanın aşı çalışması yapılan diğer ülkelerinde de durum çok farklı değil. Yerel veya global otoritelerden onay alabilmiş tek bir firma yok. Şu ana kadar duyduğumuz bütün güzel haberler de hep firmaların beyanları. Bu çalışmaların sonuçları henüz resmi makamlar tarafından doğrulanmadı. Daha dün, %92 koruma sağladığı söylen Rus aşısı olanlardan birçok insanın hasta olduğunu okuduk. Başka bir haberde de Çin aşısının çok da antikor oluşturmadığı yazıyordu. Artık neye inanacağımızı biz de şaşırdık.

Bu nedenledir ki; aşı geldi, salgın bitti artık rahatlayabiliriz ruh haline geçemeyiz. Bir gün o günler de gelecek ama o gün bugün değil. Ayrıca hasta olduktan sonra aşının çok da bir anlamı kalmadığını da unutmamalıyız.

Aşılar günün birinde onaylanacak ve yaygın bir şekilde kullanılamaya başlanacak. Muhtemelen eczanelerde de satılacak ama şu anda bilemediğimiz konu, bunun ne zaman olabileceğidir. Bu aşılar aylar sonra mı bize gelir, yıllar sonra mı gelir hiç fikrimiz yok. Benim şahsi görüşüm, aşılar onaylandıktan sonra bize gelmesinin uzun sürebileceği yönünde. Amcalar bağlantılar yapıyor olsa da, dünyada sekiz milyara yakın insan olduğunu ve bu ülkelerin bir kısmının çok zengin olduğunu unutmayalım.

Haberlerde duyduklarımız doğruysa ülkeler daha şimdiden milyarlarca doz aşı için sözleşmeler imzalamışlar. Avrupa Birliği’nin nüfusunun beş misli kadar miktarda alım yaptığı ve şimdiden bedelini ödediği söyleniyor. Ekonomik sıkıntılar da düşünüldüğünde hangi ülkenin ne kadar aşı tedarik edeceği çok belli değil.

Yarın aşı olacağız havasına girmeyelim, rahatlamayalım. Daha önümüzde uzun bir yol var. Aşılardan bir tanesi yarın onaylansa bile büyük miktarlarda kullanıma açılması çok uzun sürecek. “Yarın onaylansa” demişken, ben böyle bir aşıyı bu aşamada olmam. Artısını, eksisini görebilmek için henüz çok erken. Biraz diğer ülkeler olsunlar da biz de görelim ne olup bittiğini.

Sağlıklı kalın, mutlu kalın…