Stajyer

Günaydın Dostlar,

Sosyal platformların birinde eski işyerimde staj yapmış bir arkadaşın mutlu veda mesajını okuyunca stajyerlere verimsiz işler yaptırma dönemi bitti herhalde diye düşündüm. Gerçekten de stajyerlere fotokopi çektirme dönemi bitti mi acaba?

Ben hiçbir bütçe döneminde stajyer planlaması yapmazdım ama her zaman da bizle çalışan dört beş öğrenci olurdu. İş arkadaşlarımızın tavsiyeleriyle veya büyük amcaların ricalarıyla birilerinin geleceğini bilirdim.

Bu arkadaşların bir aylığına geldiğini unutup sanki yıllarca bizle kalacaklarmış gibi onlara her şeyi öğretmeye çalışırdık. Adeta bölüme yeni bir arkadaş başlamış gibi plan yapardık. Hiçbir zaman git de fotokopi çek, dediğimizi hatırlamıyorum. Bu tip çalışmayı da ilk benim başlattığıma inanıyorum. Bir iki ay sonra gideceğini bile bile hep burada kalacakmış gibi yaklaşırdık.

Zaten her zaman çalışma ortamının eğlenceli bir ortam olmasına önem verdiğim için birçoğu gitmek istemezdi. Bir aylığına gelip de üç dört ay kalanlar bile oluyordu. Bazıları o kadar çok kaldı ki sonunda birbirlerini ayartıp evlendiler. Dedikodu sevmediğim için isim vermiyorum.

Stajyerlere en büyük katkılarımızdan bir tanesi SAP sistemini öğretmek oluyordu ve hepsi de bu durumdan çok memnundu. Bu arkadaşlardan bir tanesi sistemi o kadar iyi öğrendi ki bizim işe aldığımız kadrolu elemanları eğitmeye başladı.

Tabii her şeyin iki yönü var. Onlar çok şey öğreniyorlardı ama bize de bambaşka bir hava katıyorlardı. Gelip giden dinamik ve heyecanlı çocuklar bize de enerji veriyorlardı. O dönemlerde şirketin içi stajyer doluyordu. Kadrolarımızda boşluk olmadığı için bu arkadaşların birçoğunu işe alamadık ama halen hepsiyle görüşüyoruz. WhatsApp gruplarımızda ve sosyal platformlarda hepsi var.

Yaptığımız bir diğer uygulama da son günlerinde arkadaşlara sunum yaptırmaktı. Bunu da ilk olarak bizim başlattığımızı düşünüyorum. Onlara diyorduk ki “Bize bir sunum hazırla ve bu bir/iki ay nasıl geçti bizle paylaş.” Onlar da bütün açık yüreklilikleriyle bütün mutluluklarını ve gelişmeye açık konuları bizle paylaşırlardı.

Bu sunumlar sırasında çok komik ve çok duygusal anlar yaşanırdı. Aynı anda ağlar ve gülerdik. Sadece bir ay bizle beraber olan bir arkadaş ayrılırken çok ağladığımız günleri hatırlıyorum. Öyle bir bağ oluşuyordu. Bu çocukların hepsi cin gibiydi ve çok iyi yerlere geldiler.

Hiç unutamadığım sözlerden bir tanesi de bir stajyer arkadaşın bana söylediği “Hiçbir işi gücü olmayan bir insan benim kadar yoğun olabilir mi?” cümlesiydi. Bu cümle benim şu andaki durumumu da çok güzel özetliyor. Baktığınız zaman hiçbir işim gücüm yok ama bana gün yetmiyor.

Bir kere daha belirtmek isterim ki “Bir stajyer gelse de getir götür işlerini yapsa.” düşünce tarzını halen taşıyanlar varsa hemen vazgeçsinler. Sanki hep sizle kalacakmış gibi çalışmaya başlarsanız hem kendiniz için hem de stajyer arkadaşlar için çok katma değerli bir iş yapmış olursunuz. Ben bütün iş hayatım boyunca fotokopilerimi hep kendim çektim ve hiç de zararını görmedim. Her fırsatı iki adım atabilmek için kullanırdım. O kadar çok oturuyoruz ki birkaç adım atmak hepimize iyi gelecektir.

Unutmayın ki staj süresinde güzel ve verimli vakit geçiren öğrenciler, mezun olduklarında o şirketlerde çalışmayı çok istiyorlar.

Sağlıklı kalın, mutlu kalın…