Bir teknik adam 0-0 giden
bir maçta son dakikalarda Emenike’yi çıkarıp Selçuk Şahin’i oyuna alıyorsa bu
onun ne kadar çapsız ve korkak bir teknik adam olduğunu gösterir. Aman yenilmeyeyim
korkusu ile yapılmış bir değişiklik.
Sıkıntıdan öldüğümüz bir
maç. Ne gol pozisyonu var, ne heyecan var. İki tarafta da yenilmezsem durumu
idare edebilirim duygusu hakim. 500 tane yan pas yapan, hücumda çoğalamayan, gol
pozisyonuna giremeyen, insanı uyuz eden Aykut Kocaman takımı geri geldi. 90
dakika top oynuyorsun bir tane gol pozisyonuna giremiyorsun. Bu nasıl bir
iştir?
Takımın en az %70’i çok
formsuz. Yere göğe sığdıramadığımız Gökhan Gönül dökülüyor. Bu maçta tek bir
atağı yok. Öbür kanattaki Caner’de ondan bir milim daha iyi olmakla beraber
eski Caner’den eser yok. Kimse bana parmağı acıyormuş ama demesin, zira bundan
önceki maçları da gördük. Milli takımda da korkunç kötüydü.Sow ve Emenike’ye de ayrı bir parantez açmak lazım. Bu nasıl bir formsuzluktur? Bu nasıl bir enerjisizliktir? Bu nasıl bir isteksizliktir? Hazırlık maçları da dahil olmak üzere, Fenerbahçe şu ana kadar hep 9 kişi oynuyor. Bu kadar formsuzken ve enerjisizken bunlar nasıl düzelecek bilmiyorum. Emenike Nijerya milli takımında da çok kötüydü.
Evinde oynayan koskoca
Trabzon takımının da bütün kurgusu gol yememek üzerine kurulmuş.
Ligin ikinci haftası
bitmek üzere ve dünya kadar maç seyrettik. Bütün bu maçları izledikten sonra
halen milli takımımızın İzlanda karşısında aldığı sonuca şaşıran var mı?
Korkarım zaten bir gram
seyir zevki olmayan ligimiz bu sene dibe vurdu. Bunlar bu ligin büyük
takımlarıysa, küçüklerin Allah yardımcısı olsun…
Böyle bir maçta stadın
dolmaması da, insanların artık bu işten ne kadar sıkıldıklarının çok güzel bir
göstergesidir. İnsanlar artık büyük paralar vererek sıkıntı izlemekten bıktılar…
Ne dersiniz? Bu futbolu
artık hayatımızın önemli bir önceliği olmaktan çıkarsak mı acaba?
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder