Bağdat Caddesi'nde Küçük Bir Büfe

Günaydın Dostlar,

Buralarda oturanlar veya buralara yolu düşenler, Bağdat Caddesi, Şaşkınbakkal’daki, döneri ile meşhur bu şirin büfeyi çok iyi bilirler. Bağdat Caddesi ve Noter Sokak’ın köşesindeki, 6,5 m2’lik, yılların eskitemediği bu büfe; her yıl binlerce döner pide satar.

Ben bildim bileli bu büfe vardır ve ben de dönerini çok severim. Yıllardır hiç yaşlanmayan, değişmeyen sahibi (Allah uzun ömürler versin), dünyanın en meşhur dönercileri arasındadır. Sahibi de hiç değişmedi, dönerlerin lezzeti, kalitesi de. Bu sabah da iki gram yürüyüş yaptım ya “Artık büfeye gidip bir döner pide yemeyi hak ettim.” diye düşündüm. Harcadığım kalorileri anında geri almam lazım.

Usul şöyledir, önce içeriye girer fişini alırsın, sonra da geri dışarı çıkar, sıraya girip dönerini alırsın. Kurallara uymayı seven bir insan olarak ben de aynısını yaptım, aldım fişimi, girdim sıraya. Önümde 18 yaşlarında bir çocuk vardı, onun önünde de iki kişi daha vardı. Durum fena değil yani, zira öğlen saatlerinde burada daha uzun kuyruklar görmüşlüğüm vardır.

Ben sıraya girer girmez yarım dakika içinde arkama yedi sekiz kişi daha geldi. “Ulan Emin tam zamanında gelmişsin.” dedim kendi kendime. Onların arkasından da binlerce vizon katledilerek yapılan kürküyle teyzem geldi. Teyzemin böyle bir büfede halka karışması, hepimiz için ayrı bir gurur kaynağı oldu. Kaç yaşında mı? Olsun da benden en fazla on ay büyük olsun.

Artık halk oldu ya herkes gibi teyzem de içeri girdi, fişini aldı ve dışarı çıkıp kuyruğun en önündeki adamın arkasında sıraya girdi. Herkes salak salak birbirine baktı ve önümdeki çocukcağız bana dönüp “Ağabey sıra bizde değil miydi?” dedi. Ben de “Bizdeydi ama ne yapalım girdi artık.” gibilerden bir şey söyledim. Bu güzel güneşli günde kadınla güreşmek istemiyorum, en başta kilolarımız tutmuyor. Bizim bu konuşmamızı teyzem duydu ve bizlere birer kara böcekmişiz gibi bakarak “Bana mı söylüyorsunuz?” dedi.

Ben daha ağzımı açamadan, benim arkamdaki 30 yaşlarındaki amca hemen atlayıp “Tabii ki size söylüyoruz, sıra yokmuş gibi hemen gittiniz en öne girdiniz.” şeklinde bir yorum yaptı. Teyzem de “İşiniz çok aceleyse buyurun siz alın o zaman.” dedi. Bayılırım bizim insanımıza, hem her haltı yerler hem de zeytinyağı gibi üste çıkmayı da hiç elden bırakmazlar. Haklı olarak sevgili amcam da “Konu acelem olup olmaması değil, sizin sırayı yok sayarak en öne geçmeniz.” şeklinde cevap verdi.

Bu sefer sıranın arka tarafındaki mahalle fedaisi görünümlü amcam “Ne olur hanımefendi bir döner alıp da gitse öldünüz mü hemen?” diye ön tarafa doğru kükredi. Bu sefer de benim arkamdaki amca döndü, ona laf yetiştirmeye başladı. Döneri kesen adamcağız da “Tamam, sorun yok, şimdi herkesinkini veriyorum.” diye ortamı yumuşatma çabalarına başladı.

Teyze dönerini aldı gitti, diğer vizon kürklü arkadaşları ile buluştu bile ama bizim amcaların ağız dalaşı halen sürüyor. En sonunda Emin tuttu, arkasındaki adamı önüne geçirdi, “Hadi sen de al git dönerini, uzatma daha fazla.” dedi de konu da kapandı.

İlginçtir bizim coğrafyamız. Hiç alakan olmayan senaryoda kendini bir anda başrolde bulabilirsin. Ortalığı kışkırtan, tadını çıkararak, dönerini yerken sen kendini nedenini bilmediğin bir kavganın içinde bulursun. Burada makbul olan kendi duruşundan ödün vermeden ve kavga tahriklerine kapılmadan hedeflerine doğru yol almaktır.

Her gün, her ortamda sizleri tahrik edip birtakım kavgaların içine çekmek isteyenler olacaktır. Kavgaya giriyorsanız en azından ne için kavga ettiğinizden emin olun.

Sağlıklı kalın, mutlu kalın…