11 Mayıs 2014 Pazar

Anneler Günü...

Günaydın dostlar…

İlk olarak nerede kutlanmaya başlamıştır diye açıkçası hiç merak etmiyorum. Kuvvetli ihtimalle, ilk olarak Avrupa’da bir yerlerde kutlanmaya başlamıştır ve tarihi eski Yunanlılara kadar gidebilir. İstesem Google’dan bakar, bütün detaylarını öğrenebilirim ama açıkçası bu sabah, bu bilgileri çok da gerekli görmüyorum.
Tek bildiğim, Avrupa’da, Amerika’da her nerede başlamış olursa olsun, bu işi bu kadar büyük bir ticari şekle dönüştüren kesin Amerikalılardır. Bir konuyu alıp, büyük bir pazarlama girişimiyle bambaşka bir şekle çevirme konusunda Amerikalılar çok başarılılar.


Anladığım kadarıyla, Anneler gününü kutlamak için tek bir gün de yok. Amerika ile Türkiye aynı anda kutluyor ama dünyanın birçok ülkesi başka günlerde kutluyorlarmış. Bu da gösteriyor ki, herkesin anneler gününü dayandırdığı milat farklı günler olabilir.

Anneler günü denilince, doğal olarak herkesin aklına ilk önce kendi annesi geliyor. Benim de aklıma, 3 tane çocuğunu 50 yaşına getirebilmiş, 60 senelik evlilikleri boyunca huysuz, aksi ve her zaman, her konuda hep benim dediğim olacak diyen, son derece inatçı bir Doğu Karadenizli koca ile uğraşmış, kendi annem geliyor.

Mutlu bir hayat yaşadı mı? Bence yaşamadı. Allaha şükür hiçbir zaman aç değildik, açıkta değildik ama mutluluktan da ölmüyorduk. Annemin en mutlu anları sinemada film, evde dizi seyrettiği anlarıydı. Halen de durum çok farklı değil. Yaşları bir birine yakın 3 tane çocuk; sobalı, eski ve soğuk bir evde kolay büyümüyor. Annemin hepimizin üstündeki 50 senelik emeklerini ve hakkını hiçbir zaman ödeyemeyiz.
İlkokulda, sabırla bize çalıştırdığı aritmetik problemlerinden tutun da, geçen hafta ben Ankara’ya gittiğimde, “Emin sever” diye düşünerek hazırladığı patlıcan kızartmasına kadar her detayda anne sevgisi vardır. Koskocaman Emin’in, patlıcan kızartması sevdiğini, yanında sarımsaklı yoğurdun da mutlaka olması gerektiğini ancak bir anne kalbi düşünür.
Babam, her şeye kızdığı gibi, biz hasta olunca da kızardı. O yüzden biz genelde hasta olduğumuzu babama söylemezdik. Hastalığımızla ilgilenen, gecenin bir yarısı saati kurup ilaç almamızı takip eden yine annem olurdu.

Babam, zaten çok fazla seyahate gittiği için, uzun yıllar boyunca biz dört kişilik bir aile gibiydik. Evin her türlü eksiğini, gediğini, kırığını, döküğünü, tamiratını, boyasını, badanasını, her şeyi, her şeyi hep annem hallederdi. Doğal olarak da, yaradılıştan kaynaklanan bu işleri becerebilme yeteneği vardı. Rivayete göre, ben küçükken babam bir akşam eve geldiğinde (o kadar az görüyorduk ki) ben, “Adam kim?” demişim.

Ben daha 18 yaşına basmadan, yurt dışına okula giderken, veda anında akan gözyaşları yine bir anne yaşlarıdır. Ben gittikten sonra da zaman zaman ağladığını da çok yıllar geçtikten sonra öğrendim. Tabi ki, bir de sulu göz kardeşim ağlar. O da bir anne, onun oğlu da yurt dışında, o da dışarıdan, içeriden zaman zaman ağlar. Kolay değildir bir anne için, çocuğunu tek başına dünyanın öbür ucuna göndermek.
Annelerin ne olursa olsun hiçbir zaman yeri doldurulamaz. Birçok durumda, bir insanın çocuklarından çektiklerini, anne yüreğinden başka kimse çekmez. “Seninle mi uğraşacağım?” deyip yürüyüp giderler ama anne gidemez.
Böyle bir günde babaannemi, anneannemi, Mürüvvet babaanneyi ve tabi ki, sevgili Neşe ablamı düşünmeden edemem. Kaybettiğimiz bütün annelerin, hepsinin, mekânı cennet olsun.

Aylin’in rahmetli annesinin, Perin’in annesinin ve Nazmiye annenin de, hayatımızda özel ve ayrı bir yerleri vardır. Hepsinin bu özel gününü kutluyorum. Sevgili Yıldız, halamın, Aysel halamın ve rahmetli Ayten halamın da anneler günlerini tek tek kutluyorum.

Değerli insan, rahmetli Örcün teyze; mekânın cennet olsun, anneler günün kutlu olsun.
Burada tek tek isimlerini yazamadığım bütün eş, dost ve akrabalarımızın anneler gününü kutluyor; mutlu bir gün geçirmenizi diliyorum.

Bugünlere gelmemizde büyük emeği olan sevgili öğretmenlerimin ve okul arkadaşlarımın da anneler gününü kutluyor; sağlık ve mutluluk dolu günler diliyorum. Aramızdan ayrılanların mekânı cennet olsun…
Son olarak da; satın alma bölümlerinde şimdi veya geçmişte benimle beraber çalışan bütün minik annelerin bu özel gününü kutluyorum. Sizlere minik çocuklarınızla beraber sağlıklı, mutlu günler diliyorum…

Bu minik çiçekler sizler için.
Sağlıklı kalın, mutlu kalın…

2 yorum:

  1. Bugun aldigim 2. Guzel tebrik....

    YanıtlaSil
  2. Günaydın Dostlar,
    Yazılarımı Twitter'da AykutEvrankaya sayfasında, Facebook'ta Sabah Sabah Evrankaya sayfasında, LinkedIn'de Emin Evrankaya sayfasında takip edebilirsiniz.
    Sağlıklı kalın, mutlu kalın...

    YanıtlaSil